Páxina de inicio
 ARP/APR




Traducións:

'العربية / al-ʿarabīyah
বাংলা / Baṅla
Català
中文 / Zhōngwén
Deutsch
English
Español
Filipino/Tagalog
Français
Galego
Ελληνικά / Elliniká
हिन्दी / hindī
Italiano
بهاس ملايو / Bahasa Melayu
Polszczyzna
Português
Română
తెలుగు /Telugu
Tiếng Việt

                                        

Outras páxinas:

Módulos

Mapa do sitio

Palabras clave

Contacto

Documentos útiles

Ligazóns de interese

ADESTRAR AO MEDIADOR
PARA A AVALIACIÓN PARTICIPATIVA

Enfoques efectivos para impartir coñecementos

por Phil Bartle, PhD

traducido por Iria Castiñeiras Pérez


Notas para adestradores

Como adestrar aos mobilizadores e mediadores comunitarios para estimular a participación na avaliación

Se tes a tarefa de adestrar e/ou coordinar a mobilizadores en técnicas que promovan a participación dos membros da comunidade na avaliación e valoración de necesidades, prioridades, problemas e limitacións das propias comunidades, has de ter en conta diversos principios e métodos.

Aprender experimentando; (A) nunha sesión de formación:

Queda claro que se poden empregar os métodos comúns para ensinar os principios da ARP/APR: conferencias, presentacións audiovisuais (diapositivas, transparencias superpostas, vídeos), seminarios, debates e discusións en grupo. Non obstante, recomendamos utilizar eses enfoques tradicionais como apoio suplementario, convertendo á «acción» no método principal.

Os teus aprendices e máis ti obteredes unha boa recompensa se os centrades en certos contextos onde os futuros mediadores podan colaborar nalgunha «actividade». Estes contextos poden ser: (1) xogos de rol estruturados, (2) simulacións de xogos, e (3) procesos de grupo.

O grupo de aprendices pode converterse na comunidade de estudo e poden mediar para identificar necesidades do grupo, recursos, limitacións e prioridades. O último non é tan só un exercicio oco, senón que debería levar a producir un inventario que contribuirá a unha formación posterior e outras operacións de grupo. Os aprendices poden turnarse para liderar estes procesos.

Cando comparas a aprendizaxe por medio da acción nunha sesión de formación, que é un contexto controlado, coa aprendizaxe no terreo, que non está controlada, observarás aspectos positivos e negativos en ambos. Nas situacións controladas, de máis utilidade para os principiantes, tes un ambiente máis estruturado e «seguro» que nas formacións sen control. Nas situacións no propio terreo podes ter menos control sobre o que pasa, pero a experiencia e máis real para os aprendices.

Aprender experimento; (B) no propio terreo:

Practicar no propio terreo é un contexto de aprendizaxe máis intenso, aínda que menos seguro, para os futuros mediadores. O adestramento no terreo pode ter diferentes tamaños e formas.

Algúns exemplos inclúen:
  1. o aprendiz axuda a un mediador con experiencia;
  2. o aprendiz organiza e coordina unha sesión na comunidade mentres o asiste o adestrador (e está dispoñible se fora preciso);
  3. o aprendiz recibe toda a responsabilidade, mentres o adestrador so observa e supervisa.

En todos os casos é útil unha breve sesión orientativa, xa que reforza a experiencia de aprendizaxe.

Proporciona ao aprendiz a oportunidade de: (1) rexistrar e analizar o proceso que se levou a cabo, (2) considerar os pasos do proceso segundo unha experiencia real, (3) preguntar de forma detallada e específica ao adestrador, e (4) formular principios e prácticas para o futuro traballo.

Do mesmo modo, ofrece ao adestrador un foro para (1) facer comentarios baseados nas súas observacións, (2) facer recomendación baseades en eventos concretos, e (3) guiar ao aprendiz na observación, análise, realización de rexistros e informes escritos.

Aprender con material escrito:

O material escrito non ten unha efectividade tan inmediata como a «acción» cando se trata de promover e ensinar habilidades a un aprendiz. Así e todo, é útil como unha referencia e revisión, e axuda a confirmar o que está a aprender o aprendiz nas actividades. Os aprendices tenden a confiar máis no material escrito, e son capaces de ler e comprender máis del se experimentaron recentemente unha sesión «activa» sobre o mesmo tema.

O material escrito (ao igual que as diferentes clases de «acción») pode ser usado en diferentes niveis de adestramento a medida que o futuro mobilizador ou mediador vai aprendendo. A un nivel inicial, pode ser simplificado, ilustrado e proporcionado de maneira directa ao aprendiz por parte do adestrador. Todos os manuais e a maioría do material deste sitio web forman parte deste tipo de formación simple. Debe ser presentado nunha linguaxe limpa e clara (e na lingua local cando sexa apropiado) sen ambigüidades posibles. As ilustracións son suplementos útiles da formación escrita a este nivel.

Os aprendices que xa teñan certa experiencia no terreo precisan dunha maior cantidade de material escrito, que pode ser máis sofisticado. Poden observarse as excepcións e advertencias, así como as incertezas (isto podería resultar desalentador para os principiantes). Non obstante, o máis importante é que o material escrito de nivel medio ou avanzado (resumido ou non) non se entregue libremente ao aprendiz. Igual que coa metodoloxía do fortalecemento, se os aprendices sofren ou se sacrifican para obtelo, será máis valorado. Dálles algún consello, guíalles na dirección correcta e ensínalles a facer a súa propia investigación (sobre o material).

Aprender para ensinar:

Mentres que comezar accións é, probablemente, a mellor forma de aprender unha habilidade, o proceso de transmitir coñecementos pode resultar unha experiencia maior de aprendizaxe. Ante a posibilidade de ter que ensinar a outros alumnos, incluso nunha simulación onde todos teñen o mesmo nivel de experiencia, un aprendiz terá máis interese en que estes sexan entendidos.

Motiva aos teus alumnos a que intenten facer folletos e guías sinxelas tipo «maneiras de» (preparar material de adestramento é outra forma de ensinar). Deixa que poñan en práctica estes folletos entre eles. Despois de cada sesión, pregunta se entenderon os principios e coñecementos. Comprenderon os ouvintes ao orador? Debate cada presentación e exercicio escrito cos teus aprendices.

Os alumnos poden practicar a ensinar de diferentes modos, incluíndo a preparación de presentacións e material escrito. Fomente ambos aspectos (entre outros) nos futuros mediadores e mobilizadores. Pide aos aprendices que preparen o material coa linguaxe máis simple posible, empregando gramática e vocabulario común e, se fora posible, a preparar outros materiais na lingua local. Para motivalos aínda máis, copia e publica os seus escritos, e fai que circulen entre xornais locais, revistas profesionais e outro tipo de medios. Isto axudará a recoñecer o esforzo dos alumnos e daralles ánimos.

Continúa aprendendo:

Lembra sempre aos aprendices que a aprendizaxe nesta profesión debería ser unha vocación para toda a vida. «Cando deixas de aprender, estás morto».

––»«––

Formar mediadores comunitarios:


Formar mediadores comunitarios:

© Copyright 1967, 1987, 2007 Phil Bartle
Deseño da web por Lourdes Sada
––»«––
Última actualización: 13.02.2012

 Páxina de inicio

 Avaliación participativa