Μεταφράσεις:
Άλλες Σελίδες:
|
ΜΕΤΑΒΑΙΝΟΝΤΑΣ ΑΠΟ ΤΟ ΔΟΓΜΑ ΠΡΟΣ ΤΗ ΘΡΗΣΚΕΙΑΕπιβιώνοντας και αναπτύσσονταςαπό τον Δρ. Phil Bartleμεταφρασμένο από το Χρήστο ΣκούραΔωρεάν ΕκπαίδευσηΚάθε θρησκεία ξεκινά ως δόγμα αλλά δεν καταλήγουν όλα τα δόγματα σε θρησκείεςΗ θρησκεία είναι μια κοινωνική οργάνωση, και η κοινωνιολογία της θρησκείας έχει να κάνει με την κοινωνική οργάνωση, όχι την πίστη ή τις τελετουργίες των μελών της, εκτός από το βαθμό που απεικονίζουν κοινωνικές μεταβλητές, ή έχουν λειτουργικές και αιτιώδεις σχέσεις. Το δόγμα είναι μικρό, και έχει και πεποιθήσεις και πρακτικές που θεωρούνται αποκλίνουσες από την ευρύτερη κοινωνία. Για να επιβιώσει, ως εκ τούτου, θα πρέπει να έχει μια κοινωνική οργάνωση που έχει σχεδιαστεί με αυτό κατά νου. Η διοίκησή του συνήθως βασίζεται στο χάρισμα, και είναι η δύναμη αυτού του χαρίσματος που το κρατά δυνατό αν λάβουμε υπόψη τη γενικευμένη κοινωνική εχθρότητα. Αυτό που ψάχνουμε είναι ο τρόπος με τον οποίο μεταμορφώνεται σε θρησκεία. Πρέπει να αλλάξει την κοινωνική του οργάνωση για να ανταποκριθεί στις αλλαγές από δόγμα σε θρησκεία. Ως θρησκεία δε θα αντιμετωπίζεται τόσο ως απόκλιση όσο ως κοινά αποδεκτή οργάνωση. Το χάρισμα δεν βασίζεται στην ήπια και ειρηνική διαδοχή. Η ηγεσία θα πρέπει στη συνέχεια να οριστεί ορθολογικά ή γραφειοκρατικά μέσα από κανόνες διαδοχής και όχι με βάση το χάρισμα των ατόμων. Η αύξηση ένταξης μελών είναι ένα χαρακτηριστικό της μετάλλαξης αυτής, αλλά αυτό από μόνο του δεν υποδεικνύει κατ' ανάγκη αλλαγές στην κοινωνική οργάνωση. Οι πεποιθήσεις και οι πρακτικές τείνουν να είναι πολύ αυστηρές και δογματικά άκαμπτες για να επιβιώσει ως δόγμα αλλά, για να αυξήσει την ένταξη μελών, οι πεποιθήσεις και οι πρακτικές πρέπει να γίνουν πιο ευέλικτες και ανεκτικές. Οι προϋποθέσεις ένταξης πρέπει να χαλαρώσουν. Οι νέοι χαρισματικοί ηγέτες απλά θα παραγάγουν νέα δόγματα, δε θα βοηθήσουν το δόγμα να μετουσιωθεί σε θρησκεία. Η κοινωνική οργάνωση τείνει να έχει περισότερο τη μορφή κοινότητας (viz του Tönnies όταν είναι ένα δόγμα, και η προσωπικότητα των ηγετών του είναι πολύ σημαντική, αλλά καθώς μεγαλώνει σε θρησκεία, θα πρέπει να υπάρχει μεγαλύτερη εξάρτηση από οργανωτικούς κανόνες και κανονισμούς, να αποκτήσει πιο πολύ τη μορφή κοινωνίας στην οργανωτική τοης δομή. Η αλληλεγγύη (viz. Durkheim) της οργάνωσης μπορεί να είναι μηχανική όταν πρόκειται για δόγμα, αλλά πρέπει να μετατραπεί σε οργανική αλληλεγγύη όταν μετουσιωθεί σε θρησκεία. Στις θρησκείες, ορισμένοι ηγέτες μπορεί να είναι πολύ δημοφιλείς, αλλά η δημοτικότητα δεν είναι το ίδιο με το χάρισμα. Ο Δαλάι Lama, ο Ayatollah Ruholla Khomeini και ο Αρχιεπίσκοπος Desmond Tutu είναι ή ήταν πολύ δημοφιλείς, αλλά η δημοτικότητά τους δεν καθορίζει και διαρθρώνει τις θρησκείες, όπως ένας χαρισματικός ηγέτης ορίζει ένα δ'ογμα. Είναι σημαντικό να καθορίσουμε τον τρόπο με τον οποίο αυτά τα κοινωνικά χαρακτηριστικά το βοήθησαν να εξελιχθεί. Ο Χριστιανισμός υπήρξε δόγμα για αιώνες μετά την εποχή του Joshua (Ιησούς) εάν υπήρξε ποτέ ιστορικά τέτοιο πρόσωπο. Ο Παύλος στο δρόμο για τη Δαμασκό ήταν ένας χαρισματικός ηγέτης. Οι Χριστιανοί στις κατακόμβες της Ρώμης ήταν οπαδοί του δόγματος. Ο πολιτικός ηγέτης της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας βοήθησε το Χριστιανισμό να μετεξελιχθεί, απλά και μόνο λόγω του γεγονότος ότι ήταν τόσο ισχυρός στην ευρύτερη κοινωνία. Ο Sitharta ήταν χαρισματικός, και πηγή του δόγματος, αλλά για να επιβιώσει η θρησκεία, έπρεπε να αναπτύξει μηχανισμούς διαδοχής της ηγεσίας. ––»«––Αν αντιγράψετε κείμενο από αυτό τον ιστότοπο, παρακαλούμε αναφερθείτε στον/ους συγγραφέα/είς |
Κεντρική Σελίδα |